نقش مدیریت شهری در تعدیل نوسانات آسایش بیوکلیماتیک شهر خرم‌آباد در شرایط تغییر اقلیم

امروزه مدیریت شهری تحول یافته است. شهرها برای رفاه و آسایش بیش تر شهروندان مدیریت می­شوند و مدیریت شهری، نقش مهمی در موفقیت برنامه­ها و طرح­های توسعه شهری به عهده دارد. با توجه به آنکه در فرآیند تغییر اقلیم، عناصر اقلیمی زیادی دخیل است انتظار می­رود که به دنبال هرگونه تغییرات کمی و کیفی این عناصر، آسایش بیوکلیماتیک انسان نیز به ویژه در شهرها تحت تأثیر قرار گیرد. لذا در این تحقیق با استفاده از متغیّرهای اقلیمی بارش، دما و رطوبت نسبی ایستگاه سینوپتیک شهر خرم­آباد طی یک دوره آماری50 ساله (1389-1340) احتمال وقوع تغییر اقلیم در این شهر مورد بررسی قرارگرفت. در ادامه جهت ارزیابی اثرات آن بر اقلیم آسایش منطقه با استفاده از مدل زیست ـ اقلیمی ترجونگ، ماه­های مطلوب برای آسایش فیزیولوژی انسان در 5 دوره­ی ده ساله تعیین و روند خطی این تغییرات برای ده سال بعد که مقارن با دهه­ی ششم می­باشد در محیط نرم افزار مینی­تب، پیش بینی شد. در انتها نیز نقش مدیریت هماهنگ شهری در راستای تعدیل نوسانات منطقه­ی آسایش شهر خرم­آباد در شرایط تغییر اقلیم مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می­دهد طی دهه­های اخیر در منطقه­ی مورد مطالعه عناصر اقلیمی دما و بارش سیر نزولی داشته­اند اما متغیّر رطوبت نسبی روند صعودی داشته است. همچنین بیوکلیماتیک شهر خرم­آباد در دهه­های اخیر دستخوش تغییرات شده است به طوری که در طول سال از شرایط آب و هوایی فوق العاده داغ تا سرد برخوردار است. در دهه­های اول تا چهارم دوره­ی مورد بررسی، شش ماه از سال در شرایط فیزیولوژیکی بسیار خنک بوده است و این در حالی است که در دهه­ی پنجم به هفت ماه از سال تغییر یافته است. ­مطابق پیش بینی صورت گرفته در شهر خرم­آباد نیز دو نتیجه حاصل شد یکی اینکه طی دهه­ی آینده ماه­های گرم جهت آسایش و راحتی فیزیولوژی انسان شرایط مساعدتری دارند و دیگر اینکه در دهه­ی آینده تعداد ماه­های مطبوع از سه ماه به دو ماه تنزل خواهد یافت. در نتیجه نقش مدیریت شهری در تعدیل نوسانات محدوده­ی آسایش شهر خرم آباد در دهه آینده، خصوصآ در مدیریت فضای سبز شهری جایگاه ویژه­ای پیدا می­کند.